DUYDUK DUYMADIK DEMEYİN!...

"Bu kez kendimi aştım, sadece ve sadece 2 aylık bir aradan sonra yeniden yazıyorum!..." desem, herhalde fazla ciddiye almazsınız beni değil mi?!

Aslında yeniden yazmakla yazmamak arasında oldukça kararsızdım. Fakat tüm olumsuzluklara rağmen, takip edenlerin sayısının son zamanlarda artması ve özellikle bir izleyicimin oldukça motive edici yorumu nedeniyle, "ha gayret" diyerek yeniden bilgisayar başına oturmak istedim.

Üstelik bir de verecek önemli bir haberim var!

Davullar çalsın...

Ta ta ta tam...

Yakında ailemize yeni bir birey katılıyor! Aceleci davranmazsa, kızımız Mayıs başında bizimle olacak. Neler hissettiğimi kelimelere dökebilmemin imkanı yok...

Ancak bir şey elle tutulabilir hale gelmeden, inanmakta zorluk çeken biri olduğum için, paylaşmayı bu kadar erteledim. Önce 12 hafta bir dolsun bakalım dedim, sonra ayrıntılı ultrasona girelim de öyle yazayım diye düşündüm, daha da sonra hele bir kıpırdanmaya başlasın da görelim dedim.

Fakat bu konuda endişe etmenin de sonu yokmuş ne yazık ki! Hele de o meşum 35'i geçip, ilk bebeğinize hamile kaldıysanız!

O yüzden "ehh, yetti be" diye isyan ederek, 22. haftamı tamamladığımı itiraf ediyorum. Buraya kadar nasıl geçtiğini ne siz sorun ne ben anlatayım diyeceğim; fakat pimpirikli anne adaylarına az da olsa yararı olabilir diye düşündüğümden bu konuda ayrıca bir yazı yazmak niyetindeyim.

Takdir edersiniz ki, bundan sonra bebekti, bebek odasıydı, bebek kıyafetleriydi, ve bilumum bebekle ilgili yazılar artacaktır. Çok uzatırsam, "kısa kes, Aydın havası olsun" diye uyarırsınız :)

Batıl inançları olan biri değilim;
 Ama bir nazar boncuğu da koymadan edemedim! 
Görmemişin bebeği olacakmış;  
Suyunu çıkarmış deyin geçin lütfen :)