İKİ FİLM BİRDEN

Başlığa bakıp da öyle tuhaf tuhaf şeyler geçirdiyseniz aklınızdan çok ayıp. Cık cık cık! Ben sadece çok yakın zamanda seyrettiğim iki filmden bahsedeceğimi belirtmek istemiştim :-)

İlki, başroldeki Claire Danes'in harikalar yarattığı ve bu sayede 2010 En İyi Kadın Oyuncu dalında Emmy Ödülü'nü de kazandığı "Temple Grandin". 1947'de doğan, üç yaşındayken otizm teşhisi konulup dört yaşına kadar konuşmayan ancak annesinin yoğun çabaları ve hayvanlara olan ilgisi sayesinde doktorasını da tamamlayıp, bugün Colorado Üniversitesi'nde profesör olan Grandin'in gerçek hayat hikayesini anlatan film inanılmaz etkileyici. Üstelik duygu sömürüsü yapmaya oldukça müsait olan bir konuyu hiç bu yollara sapmadan anlatması nedeniyle de takdire değer.

İkinci film ise üzerinden oldukça zaman geçmiş olmasına karşın ancak seyredebildiğim Av Mevsimi. Filme dair hem iyi hem de kötü eleştiriler okumuştum. İzledikten sonra iki tarafın da kısmen haklı olduğunu düşündüm.

Türk sineması henüz polisiyeye çok aşina olmadığı için, ilk örneklerden biri olarak başarılı buldum. Özellikle -bu konuda çok bilgili olmasam da- sinematografik açıdan oldukça etkileyici. Mekânlar, renkler, ışıklar yabancı filmlerden hiç de aşağı kalmıyor. Hikaye gayet tutarlı. Karakter tahlilleri, psikolojileri de oldukça iyi ortaya konmuş.

Ama Şener Şen'in canlandırdığı Avcı lakaplı dedektifin naifliği, elini kolunu nereye koyacağını bilememesi; Çetin Tekindor'un canlandırdığı Battal Çolakzade'nin klasik "Anadolulu-şiveli-malikanede oturan" iş adamı tipini baz alması ve Tekindor'un pek de haz etmediğim baygın bakışlarını fazlasıyla kullanması; bir de bazı sahnelerin/diyalogların biraz zorlama olması filmin gerçekçiliğini azaltıyor. 

Yine de filmi zevkle izlediğimizi söylemeliyim. Tabii bunda, Cem Yılmaz'ın, üstüne yapışmış olan "komik-çirkin" adam tiplemesini aşıp, Deli karakterini müthiş bir biçimde canlandırmasının da payı var.