Tatile gitmek bir dert (toplanma, sürekli bir şeyler unutma paranoyası, sevgiliyi evde bırakmanın üzüntüsü, vs); dönmek başka dert (denizi, güneşi, avareliği /Nur Yerlitaş'lamacayı/ bırakıp neme,trafiğe, işe dönüş)!
Sayılı gün çabuk geçer diye boşuna dememişler; on beş gün başladığı hızla sona erdi. Üzerimdeki hafiflik de yerini "ooffff yarın işe gitmem lazımmmm"ın sıkıntısına bıraktı bile.
En iyisi, kalan son günümü gerçekleri yadsıyarak geçirmek. Ve gerek müzik kanallarında, gerek tüm çay bahçesi/bar/diskolarda, gerekse de tur teknelerinde ve akla gelinebilecek her yerde en çok çalan, en eğlenceli, en dans ettirici parçayla bir gün daha "vur patlasın çal oynasın" yaşamak.
İyi Pazarlar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder